Siedzący w podrasowanym aucie młodzieniec, dziarsko ruszający z wybranką swego serca w nieznane, zapewne nie przypuszcza, że gumowy zapis poziomu jego adrenaliny na asfalcie, może stać się dla przedstawicieli sztuk wizualnych przyczynkiem do rozważań o kompozycji, kontraście, nieoczywistej notacji uczuć lub wpływie wzrostu poziomu życia mieszkańców wsi na estetykę przestrzeni wspólnej. Pisk opon i smród palonej gumy są warte niejednego wpisu.
